30 maart Egelantier Boys uit 15.00
6 april Capelle uit 16.15
13 april BeFair thuis 12.30
20 april GGK uit 14.30
dinsdag, maart 26, 2013
maandag, maart 25, 2013
Korfbaluitslag!
De veteranen hebben goede/slechte zaken gedaan voor het behoud van het 2e klasserschap. CVV Mercurius werd met 9-6 aan de Reeuwijkse zegekar gebonden. Voor de wedstrijd was er dan ook de nodige discussie of we wel voor de overwinning moesten gaan. Het idee om nog een jaar te moeten ploeteren in een, voor ons, te sterke klasse is niet erg aanlokkelijk. Uiteindelijk won het eergevoel van de realiteitszin en gingen we voor de overwinning.
We waren vrij compleet dit keer. Alleen Marco, Dirk, Ton en Kluuk ontbraken vanwege blessures en Martin de Jager in verband met een cursus. Vaste invaller Appelstroop was er weer bij (nog even en hij maakt definitief deel uit van ons keurkorps). Een verrassende invaller was good old George Hammer. In jaren reeds veteraan, in daden nog niet. Beide spelers speelden een hoofdrol in de overwinning. Rien Hermenet heeft zich dit seizoen ontpopt als vaste scheidsrechter van de veteranen en floot opnieuw een goede partij.
Voor de wedstrijd was er een indrukwekkende 1 minuut stilte in verband met het overlijden van Sylvia van Nierop.
Het was bitterkoud (gevoelstemperatuur van -10), iets waar vooral de wissels Fred en Matto last van hadden. De beide gastspelers maakten wel deel uit van de basis zoals met veel pijn en moeite werd vastgesteld door onze gewaardeerde aanvoerder Dorre.
Hoewel we de eerste 10 minuten oppermachtig waren was de eerste grote kans voor de spits van de bezoekers. Hij stormde op de Reeuwijk doelman af maar zijn lob miste net voldoende finesse waardoor de keeper de bal kon onderscheppen. Vlak daarna was het weer bijna raak maar nu schoot de spits van een te grote afstand waardoor de keeper de bal klemvast (ja ja Dorre) kon pakken. De derde kans van Mercurius verdween via de vingertoppen van de doelman tegen de paal. Inmiddels hadden wij ook al tegen de vijandelijke lat geschoten.
Ondanks deze kansen van Mercurius bleven wij de betere ploeg maar konden in eerste instantie niet tot echt grote kansen komen. Ook zakte het tempo steeds verder weg waardoor de wedstrijd niet echt boeiend meer was voor het publiek. De enige opwinding bestond uit het afhaken van laatste man Ewout die met een spierblessure het veld moest ruimen voor Matto.
Na twintig minuten voetbal werd de ban gebroken. George schoot goed in maar trof geen doel. Appelstroop was er echter als de kippen bij om de bal alsnog in te tikken. Even later maakte Martijn goed voorbereidend werk van George af en stond het 2-0 na een klein halfuur spelen. Al snel werd het echter weer 2-1 na een fout van Dorre (weet ik niet zeker maar dat is meestal het geval). De voorsprong werd weer wat groter toen opnieuw de uitstekend spelende Appelstroop een assist van Peter "Japio" de Jager binnenschoof. Bijna werd het 4-2. Een goed genomen vrije trap van George werd door de Mercurius doelman goed verwerkt. Vlak voor tijd ging Dorre opnieuw in de fout ;-) zodat de rust met een 3-2 voorsprong werd bereikt.
Kenners vonden de voorsprong te mager omdat we in de tweede helft zwaar wind tegen zouden krijgen. Fred kwam er in de tweede helft in en Tim nam de vlag ter hand.
Wat nu volgde was een waar festival aan beide kanten. Deze persoonlijke fouten leidden tot een zeer vermakelijke tweede helft (voor de toeschouwers dan). In het veld ontstond er nogal wat frustratie bij Dorre, Jan en Bokkie die op niet mis te verstane wijze hun elftalgenoten "de huid vol scholden". Maar dat was in het vuur het spel ;-). Jan werd zelfs zo depressief van het foutenfestival dat hij de achterhoede verliet en naar voren trok (Met resultaat).
Gelukkig wist Appelstroop nog wie er allemaal scoorden want dat ik allemaal niet meer volgen vanuit het doel. Hier komen ze:
Het werd vlak na rust 3-3 toen Matto in het nauw gedreven werd en de bal op de 16 kwijtraakte. Een paar minuten later werd het 4-3 door Dorre, een mooie punter in de kruising met zijn linker. Hij was er zelf ook verbaasd over. Hierna leek de wedstrijd gespeeld. Appel veroverde de bal vanaf de aftrap en gaf een assist Martijn, die de bal in de verre hoek schoof, 5-3.
Het werd echter weer spannend. Laatste man Peter raakte de bal kwijt. De spits knalde vervolgens de bal ongelooflijk hard in de kruising, 5-4. Wederom werd het verschil 2 doelpunten. 6-4 door een schitterende kopbal van Appelstroop na een heerlijke voorzet van George.
Het werd zelfs 7-4 door een fraai doelpunt van de oude meester, George, zelf. Opnieuw kwam Mercurius terug 7-5. Vlak hierna viel de goed spelende Ron de Knikker uit met een knieblessure zodat Tim het veld weer in moest. Dirk "de slager" Slappendel fungeerde hierna als grensrechter en lijkt op de weg terug na weken blessureleed. Bijna werd het 7-6 maar de spits schoot vrij voor het doel tegen de paal. De teruggekomen bal kwam precies in de handen van de Reeuwijk doelman. We kwamen dus goed weg.
In plaats van 7-6 werd het 8-5. Appel opent goed op George, hij legt de bal terug voor jan muit die 'm in de verre hoek knalt. Toch werd het weer even spannend na opnieuw knullig balverlies in de achterhoede. 8-6.
Met nog een paar minuten te spelen wordt het 9-6. George knalt de bal hard met links in de korte hoek.
Zo kwam er een einde aan een wedstrijd met een saaie eerste helft maar een zeer enerverende tweede helft. De toeschouwers kwamen volledig aan hun trekken met 15 doelpunten. Na de twee kratjes bier die nog mogen en een rookvrije derde helft trokken we naar de kantine waar een zeer kritische Schuimpie het elftal al stond op te wachten.
We waren vrij compleet dit keer. Alleen Marco, Dirk, Ton en Kluuk ontbraken vanwege blessures en Martin de Jager in verband met een cursus. Vaste invaller Appelstroop was er weer bij (nog even en hij maakt definitief deel uit van ons keurkorps). Een verrassende invaller was good old George Hammer. In jaren reeds veteraan, in daden nog niet. Beide spelers speelden een hoofdrol in de overwinning. Rien Hermenet heeft zich dit seizoen ontpopt als vaste scheidsrechter van de veteranen en floot opnieuw een goede partij.
Voor de wedstrijd was er een indrukwekkende 1 minuut stilte in verband met het overlijden van Sylvia van Nierop.
Het was bitterkoud (gevoelstemperatuur van -10), iets waar vooral de wissels Fred en Matto last van hadden. De beide gastspelers maakten wel deel uit van de basis zoals met veel pijn en moeite werd vastgesteld door onze gewaardeerde aanvoerder Dorre.
Hoewel we de eerste 10 minuten oppermachtig waren was de eerste grote kans voor de spits van de bezoekers. Hij stormde op de Reeuwijk doelman af maar zijn lob miste net voldoende finesse waardoor de keeper de bal kon onderscheppen. Vlak daarna was het weer bijna raak maar nu schoot de spits van een te grote afstand waardoor de keeper de bal klemvast (ja ja Dorre) kon pakken. De derde kans van Mercurius verdween via de vingertoppen van de doelman tegen de paal. Inmiddels hadden wij ook al tegen de vijandelijke lat geschoten.
Ondanks deze kansen van Mercurius bleven wij de betere ploeg maar konden in eerste instantie niet tot echt grote kansen komen. Ook zakte het tempo steeds verder weg waardoor de wedstrijd niet echt boeiend meer was voor het publiek. De enige opwinding bestond uit het afhaken van laatste man Ewout die met een spierblessure het veld moest ruimen voor Matto.
Na twintig minuten voetbal werd de ban gebroken. George schoot goed in maar trof geen doel. Appelstroop was er echter als de kippen bij om de bal alsnog in te tikken. Even later maakte Martijn goed voorbereidend werk van George af en stond het 2-0 na een klein halfuur spelen. Al snel werd het echter weer 2-1 na een fout van Dorre (weet ik niet zeker maar dat is meestal het geval). De voorsprong werd weer wat groter toen opnieuw de uitstekend spelende Appelstroop een assist van Peter "Japio" de Jager binnenschoof. Bijna werd het 4-2. Een goed genomen vrije trap van George werd door de Mercurius doelman goed verwerkt. Vlak voor tijd ging Dorre opnieuw in de fout ;-) zodat de rust met een 3-2 voorsprong werd bereikt.
Kenners vonden de voorsprong te mager omdat we in de tweede helft zwaar wind tegen zouden krijgen. Fred kwam er in de tweede helft in en Tim nam de vlag ter hand.
Wat nu volgde was een waar festival aan beide kanten. Deze persoonlijke fouten leidden tot een zeer vermakelijke tweede helft (voor de toeschouwers dan). In het veld ontstond er nogal wat frustratie bij Dorre, Jan en Bokkie die op niet mis te verstane wijze hun elftalgenoten "de huid vol scholden". Maar dat was in het vuur het spel ;-). Jan werd zelfs zo depressief van het foutenfestival dat hij de achterhoede verliet en naar voren trok (Met resultaat).
Gelukkig wist Appelstroop nog wie er allemaal scoorden want dat ik allemaal niet meer volgen vanuit het doel. Hier komen ze:
Het werd vlak na rust 3-3 toen Matto in het nauw gedreven werd en de bal op de 16 kwijtraakte. Een paar minuten later werd het 4-3 door Dorre, een mooie punter in de kruising met zijn linker. Hij was er zelf ook verbaasd over. Hierna leek de wedstrijd gespeeld. Appel veroverde de bal vanaf de aftrap en gaf een assist Martijn, die de bal in de verre hoek schoof, 5-3.
Het werd echter weer spannend. Laatste man Peter raakte de bal kwijt. De spits knalde vervolgens de bal ongelooflijk hard in de kruising, 5-4. Wederom werd het verschil 2 doelpunten. 6-4 door een schitterende kopbal van Appelstroop na een heerlijke voorzet van George.
Het werd zelfs 7-4 door een fraai doelpunt van de oude meester, George, zelf. Opnieuw kwam Mercurius terug 7-5. Vlak hierna viel de goed spelende Ron de Knikker uit met een knieblessure zodat Tim het veld weer in moest. Dirk "de slager" Slappendel fungeerde hierna als grensrechter en lijkt op de weg terug na weken blessureleed. Bijna werd het 7-6 maar de spits schoot vrij voor het doel tegen de paal. De teruggekomen bal kwam precies in de handen van de Reeuwijk doelman. We kwamen dus goed weg.
In plaats van 7-6 werd het 8-5. Appel opent goed op George, hij legt de bal terug voor jan muit die 'm in de verre hoek knalt. Toch werd het weer even spannend na opnieuw knullig balverlies in de achterhoede. 8-6.
Met nog een paar minuten te spelen wordt het 9-6. George knalt de bal hard met links in de korte hoek.
Zo kwam er een einde aan een wedstrijd met een saaie eerste helft maar een zeer enerverende tweede helft. De toeschouwers kwamen volledig aan hun trekken met 15 doelpunten. Na de twee kratjes bier die nog mogen en een rookvrije derde helft trokken we naar de kantine waar een zeer kritische Schuimpie het elftal al stond op te wachten.
maandag, maart 18, 2013
Nipt verlies tegen cvv Mercurius
Veteranen 1 heeft een hele aardige wedstrijd gespeeld tegen het Rotterdamse CVV Mercurius. Helaas waren er weer de nodige paniekaankopen nodig om een volwaardig team op de been te krijgen. We hadden dan ook veel geluk dat het achtste niet doorging. Mo, Noes, Arjen Schrier, Jan Hart en Arjen Breedveld moesten de veteranen dit keer uit de brand helpen.
We vertrokken wat aan de late kant en waren daardoor pas om kwart over twee compleet. Mede doordat de diverse navigatiesystemen kozen voor een route dwars door Rotterdam centrum. Bok en Dorre waren de eersten dankzij de goede uitleg van Baf Hangen die kennelijk een beter inzicht heeft dan TomTom.
De scheidsrechter pakte het allemaal serieus aan en we kregen voor het eerst sinds jaren een heuse kaartencontrole aan onze broek. De aanvoerder was hier wat nerveus onder maar wist de leidsman te overtuigen van zijn goede bedoelingen. We speelden gelukkig weer eens op een echt grasveld hoewel het gras grotendeels verdwenen was en een laag zanderige klei overbleef.
Na een extreem korte warming up moesten we aan de bak. We bleken nog niet echt warm want de bal lag al binnen 30 seconden bij ons in het mandje. De scheidsrechter was ongevoelig voor het buitenspelargument (ik weet ook niet of het dat wel was) .
Even later werd het 2-0 toen de spits van de tegenstander vanuit de draai schitterend in de hoek schoot. We probeerden wel om het spel naar ons toe te trekken, maar de precisie ontbrak. De tegenstander liet ons komen tot de middenlijn waarna ze na balverlies razendsnel overschakelden op hun snelle buitenspelers. Dit leverde de nodige hoofdbrekens op voor de Reeuwijk verdediging. De doelman van Reeuwijk mocht van geluk spreken dat de scheidsrechter de bal niet op de stip legde nadat hij een doorgebroken speler ten val bracht (de keeper dan he, niet de scheidsrechter). Inmiddels was Mo uitgevallen met een enkelblessure en nam Kluuk zijn plaats in.
De opnieuw uitstekende spelende Martijn Min wist na een half uur spelen wat terug te doen. Ron de Knikker schoot tegen de keeper aan en de rebound kwam van de voet van Martijn. Net voor rust werd het 3-1 voor Mercurius toen de spits van dichtbij in kon tikken. Ook bij dit doelpunt werd geappelleerd voor buitenspel maar grensrechter Jan Muit bevestigde dat dit niet het geval was.
In de tweede helft acteerden we aanzienlijk beter dan in het eerste bedrijf. We slaagden erin druk te zetten. Mercurius bleef het proberen met de counter maar kreeg veel minder voet aan de grond dan in de eerste helft.
Mercurius kreeg in de tweede helft maar 1 echte kans. Een keiharde kopbal ging rakelings over het Reeuwijkse doel. Verder zorgde de doelman van Reeuwijk ook nog voor een hachelijke situatie door de bal uit een corner tegen de eigen kruising te stompen. Hij was er vervolgens op tijd bij om de rebound te verijdelen.
Na een minuut of twintig spelen scoorden we de aansluittreffer. Good old Jan Hart tekende hiervoor. Mercurius werd wat zenuwachtig en we roken onze kans. Vooral uitblinker Martijn was onvermoeibaar bezig de aanvallen van Mercurius te ontregelen en deed ook in aanvallend opzicht veel werk. Vlak voor tijd kwamen we zelfs op 3-3 toen de keeper de bal losliet en Dorre (jaja) van dichtbij wist te scoren.
De deceptie kwam een paar minuten later. Net toen we uitgingen van een mooi gelijkspel kwam de spits 1 minuut tijd vrij voor het doel en schoot de bal vervolgens hard en laag tegen de touwen.
Conclusie: we deden zeer goede zaken in ons streven volgend seizoen een klasse lager te spelen. Verder was het een fijne en sportieve wedstrijd. Aanstaande zaterdag kunnen we revanche nemen als we opnieuw tegen de Rotterdammers uitkomen, nu thuis.
woensdag, maart 13, 2013
Veteranen 1 kan zich veilig spelen
Als de komende 2 wedstrijden tegen hekkesluiter CVV Mercurius gewonnen worden speelt veteranen 1 zich zo goed als zeker veilig en kunnen we volgend jaar opnieuw uitkomen in de loodzware 2e klasse. Willen we dat? Daar moeten we nog maar eens goed over praten aanstaande zaterdag. Nu zal onze aanvoerder Dorre moeten aantonen over leiderschapskwaliteiten te beschikken.
PS De mijter van de Paus past ons allemaal, ook Dorre!
Het programma
16 maart CVV Mercurius - CVC Reeuwijk 14.30
23 maart CVC Reeuwijk - CVV Mercurius 12.45
30 maart Egelantier Boys - CVC Reeuwijk 15.00
6 april vv Capelle - CVC Reeuwijk 14.30
Abonneren op:
Posts (Atom)