Veteranen 1 heeft een hele aardige wedstrijd gespeeld tegen het Rotterdamse CVV Mercurius. Helaas waren er weer de nodige paniekaankopen nodig om een volwaardig team op de been te krijgen. We hadden dan ook veel geluk dat het achtste niet doorging. Mo, Noes, Arjen Schrier, Jan Hart en Arjen Breedveld moesten de veteranen dit keer uit de brand helpen.
We vertrokken wat aan de late kant en waren daardoor pas om kwart over twee compleet. Mede doordat de diverse navigatiesystemen kozen voor een route dwars door Rotterdam centrum. Bok en Dorre waren de eersten dankzij de goede uitleg van Baf Hangen die kennelijk een beter inzicht heeft dan TomTom.
De scheidsrechter pakte het allemaal serieus aan en we kregen voor het eerst sinds jaren een heuse kaartencontrole aan onze broek. De aanvoerder was hier wat nerveus onder maar wist de leidsman te overtuigen van zijn goede bedoelingen. We speelden gelukkig weer eens op een echt grasveld hoewel het gras grotendeels verdwenen was en een laag zanderige klei overbleef.
Na een extreem korte warming up moesten we aan de bak. We bleken nog niet echt warm want de bal lag al binnen 30 seconden bij ons in het mandje. De scheidsrechter was ongevoelig voor het buitenspelargument (ik weet ook niet of het dat wel was) .
Even later werd het 2-0 toen de spits van de tegenstander vanuit de draai schitterend in de hoek schoot. We probeerden wel om het spel naar ons toe te trekken, maar de precisie ontbrak. De tegenstander liet ons komen tot de middenlijn waarna ze na balverlies razendsnel overschakelden op hun snelle buitenspelers. Dit leverde de nodige hoofdbrekens op voor de Reeuwijk verdediging. De doelman van Reeuwijk mocht van geluk spreken dat de scheidsrechter de bal niet op de stip legde nadat hij een doorgebroken speler ten val bracht (de keeper dan he, niet de scheidsrechter). Inmiddels was Mo uitgevallen met een enkelblessure en nam Kluuk zijn plaats in.
De opnieuw uitstekende spelende Martijn Min wist na een half uur spelen wat terug te doen. Ron de Knikker schoot tegen de keeper aan en de rebound kwam van de voet van Martijn. Net voor rust werd het 3-1 voor Mercurius toen de spits van dichtbij in kon tikken. Ook bij dit doelpunt werd geappelleerd voor buitenspel maar grensrechter Jan Muit bevestigde dat dit niet het geval was.
In de tweede helft acteerden we aanzienlijk beter dan in het eerste bedrijf. We slaagden erin druk te zetten. Mercurius bleef het proberen met de counter maar kreeg veel minder voet aan de grond dan in de eerste helft.
Mercurius kreeg in de tweede helft maar 1 echte kans. Een keiharde kopbal ging rakelings over het Reeuwijkse doel. Verder zorgde de doelman van Reeuwijk ook nog voor een hachelijke situatie door de bal uit een corner tegen de eigen kruising te stompen. Hij was er vervolgens op tijd bij om de rebound te verijdelen.
Na een minuut of twintig spelen scoorden we de aansluittreffer. Good old Jan Hart tekende hiervoor. Mercurius werd wat zenuwachtig en we roken onze kans. Vooral uitblinker Martijn was onvermoeibaar bezig de aanvallen van Mercurius te ontregelen en deed ook in aanvallend opzicht veel werk. Vlak voor tijd kwamen we zelfs op 3-3 toen de keeper de bal losliet en Dorre (jaja) van dichtbij wist te scoren.
De deceptie kwam een paar minuten later. Net toen we uitgingen van een mooi gelijkspel kwam de spits 1 minuut tijd vrij voor het doel en schoot de bal vervolgens hard en laag tegen de touwen.
Conclusie: we deden zeer goede zaken in ons streven volgend seizoen een klasse lager te spelen. Verder was het een fijne en sportieve wedstrijd. Aanstaande zaterdag kunnen we revanche nemen als we opnieuw tegen de Rotterdammers uitkomen, nu thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten