Het negende verloor geheel terecht van Be Fair 11. Hierdoor zet het elftal de beschamende reeks nederlagen voort. De laatste keer dat er een punt werd behaald was op 27 november tegen Be Fair thuis. De laatste overwinning (2-1) dateert zelfs van 20 november tegen Spirit 11.
Het elftal was in eerste instantie redelijk compleet (alleen Matto en Dick ontbraken) maar helaas was Tim te laat en vertrok het elftal alvast zonder hem naar Waddinxveen. Toen later bleek dat Tim met de fiets was en Waddinxveen iets te ver vond met zijn tweewieler begonnen we met 13 man in plaats 14. Zoals gebruikelijk hadden we iedereen weer keihard nodig.
Positief was de rentree van Martin "Steve" de Jager die verlost lijkt te zijn van zijn Cisse teen! (klik hier voor info over Cisse
Het was schitterend weer (volgens sommigen zelfs een beetje te warm) dus we hadden best zin in een potje voetbal. Op 2 snelle buitenspelers na was er eindelijk weer eens sprake van een tegenstander die qua leeftijd een beetje bij ons in de buurt kwam. Vanaf het begin zat er niet al te veel tempo in het spel. Beide elftallen waren aardig in evenwicht en de eerste kans was er voor Be Fair. De rechterspits bracht de eerste van zijn 10 kansen om zeep door de bal over te schieten. Even later was het bij een hoekschop wel raak. De bal werd ingekopt en was in eerste instantie een prooi voor de doelman. Deze beëindigde zijn duik echter tegen verdediger Ron waarna hij de bal kwijt was. De bal rolde vervolgens tergend langzaam het doel in en kon pas een meter achter de doellijn alsnog gepakt worden door de keeper. Een situatie die thuis hoorde in "Funniest Home video's" hoewel de doelman het niet zo funny vond. Dorre vond het wel vermakelijk, de NSB'er!
Even later werd het 2-0 nadat een Waddinxvener de bal het doel in kon lopen. Bijna werd het 3-0 na een harde lage schuiver, maar de keeper kon er nog net zijn vingertoppen achter krijgen. Ook Gerrit weerde zich prima en maakte een aantal aanvallen onschadelijk. Zelfs spits Marco kwam op de achterlijn de verdediging assisteren en loste het probleem op professionele wijze op. Dezelfde Marco maakte even later op schitterende manier de aansluittreffer. Een lob a la Theo Janssen verdween in de verste hoek van het Be Fair doel. Eigenlijk was dit ook gelijk de enige kans van de eerste helft.
In de tweede helft kwamen we onder zware druk te staan. Mede door de hoge temperatuur maar vooral door ernstig conditiegebrek wankelde het elftal. Dorre gooide op een gegeven moment de handdoek in de ring wat hem op een reprimande van laatste man Ewout kwam te staan. Meerdere tegendoelpunten hingen in de lucht maar konden voorlopig voorkomen worden. Het was bijna Kluuk die Be Fair een handje hielp. Hij kopte op eigen doel maar net niet ver genoeg in de hoek om de keeper in de problemen te brengen.
Na een half uur spelen werd het toch 3-0. De scheidsrechter besloot de bal op de stip te leggen toen Japio (60 kg) de 150 kg wegende spits tegen de grond werkte. Volgens Peter was het een onvervalste schwalbe. Peter voegde de scheidsrechter nog een koosnaampje toe (flapdrol) maar de man was onverbiddelijk. De strafschop werd onberispelijk ingeschoten.
Vlak hierna was Gerrit nog dicht bij een tegendoelpunt en ook Marco schoot net over. Een doelpunt was echter teveel van het goede geweest. In de laatste minuut werd het nog 4-1 na balverlies.
Al met al was het best een leuke en sportieve wedstrijd. Potten konden we echter niet breken.
UItblinker: Kluuk die weliswaar bijna in eigen doel kopte maar verder een goede wedstrijd speelde.
Goed verslag hoor, klopt helemaal. Tot volgend seizoen?
BeantwoordenVerwijderen"Al met al was het best een leuke en sportieve wedstrijd"
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk omdat een zekere M en EG ontbraken